Yazmak

Herkesin bir hikayesi vardır. Yazmak ise bambaşka bir duygu gerçekten. Tüm yaşananları veya  yaşanmamış, olsun istediğim hayallerimi yazmak istiyorum. Eminim her biriniz de böyle düşünüyorsunuz. Yani benim çevremde olanlar öyle en azından... Belki de bir şeyler yazmak o kadar da zor değildir. Aklıma geleni yazacağım işte... Doğruya yanlışa pek bakmadan. Belki sonra bakarım. Hatta belki şimdi yazdıklarıma 5 yıl, 10 yıl sonra bakıp gülerim. İnsan unutuyor. Eskiden yani daha da küçükken hep daha kolay hayat. E yazmak da öyle tabii... Eskiden olduğu gibi kolay olabilir her şey... Yeni bir yıla girdik. Artık 2014 yılındayız. Bu gün 10 Ocak. 2014 yıl başlayalı 10 gün olmuş bile... Bu yıl bir değişiklik var. Daha umutlu hissediyorum kendimi. Nedenini bilmiyorum. Sadece his işte... Kızım 2 yaşına girdi. Onunla uğraşmak çok keyif veriyor. Zaman, onunlayken hızlı geçiyor. Zamanın hızlı geçmesi iyi ya da kötü, fark etmez. Önemli olan bana kattıkları. Bana yaptıkları, yaşattıkları.. Bu gün biraz hastayım. Yeşil çayım, sümüklü burnum ve kalemimle yalnızım. Karen annemle kalıyor. Hasta olmamalı. Bünyesi çok hassas... Bu yıla ayrı girdim. Bir defa yazıyorum. Sonra ne mi oldu? Mesela; 2014'e dövme yapmayı öğrenerek girdim. Şahane bir deneyim. Elimin altında yıllardır duran ama dokunmadığım makineler, boyalar, iğneler... Bildiğin dövme yapıyorum ki 🙂 . Daha fazla çalışmam, daha fazla ve daha güzel işler yapmam lazım. Umarım bunlar için o gücü ve enerjiyi bulabilirim. Kendime hiç zaman ayırmadığımı anladım. Ne giydiğime, ne saçıma, ne başıma, ne yediğime ne içtiğime... Fazlasıyla depresyonik davranıyorum sanırım 🙂 . İyi şeyler yapmaya çalışıyorum fakat geriye baktığımda kendim için pek bir şey yapmadığımı görüyorum. Sanırım, FS ve KS iyi olsun, güzel olsun, güzel giyinsin, güzel doysun derken kendimi unutuyorum... En son ne zaman kaş aldırdım? En son ne zaman oje sürdüm? .... Benim ben olduğumu unuttum galiba. Bir yere gidileceği zaman önce FS, sonra KS giydiriliyor, saçlar yapılıyor, parfümlerine kadar kontrol ediliyor. Peki ben? "ben" nasıl biriydim önceden? Nasıl giyinirdim? Nasıl makyaj yapardım? Nasıl ilgilenirdim "ben" ile? Sanırım fazla erteliyorum. Unutuyorum. Günlük ihityaçlar dışında hiçbirşeyimle ilgilenmez oldum. Benim artı "BEN" ile ilgilenme zamanım geldi. Yazmak beni rahatlatacak. Beni ben yapanı bulduracak. Zaman içerisindeki değişimimi yazmak gösterecek bana... Teşekkürler Tuçe 🙂 . Bana bazı şeyleri hatırlattığın ve yazmama vesile olduğun için... Yazalım, çizelim, yapalım dedim o halde... Zamanı gelen şeyleri ertelememek adına attığım bu adım için kendimi tebrik ediyorum 🙂 . Bravo Elif! Hadi bakalım. Yaz bakalım...